کد مطلب:36194 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

(و ایك ان تجمع یك مطیه اللجاج)

«و بپرهیز از اینكه مركب لجاجت سركشی كند»

آری همانگونه كه مركب سركش و طاغتی، سوار خود را به زمین می زند، لجاجت اگر جان گرفت، بیم خطر كلی دارد و باید آدمی خویشتن را نگه بدارد و عنان خوی را به دست مركب سركش لجبازی ندهد و گرنه در وادی ای خواهد افتاد كه خلاصی نداشته باشد.

در جای دیگر می فرمایند: «اللجاجه تسل الرای» (نهج البلاغه كلمه ی 170 از كلمات قصار.)

«ستیزگی اندیشه آدمی را دور می سازد یعنی آدمی را به كارهای ناشایست وادار می كند.»

[صفحه 220]

صفحه 220.